MINIATUROWY KUC SZETLANDZKI i MINIATUROWY KUC APPALOOSA
Rasa koni zaliczana do kuców, pochodząca z Wysp Szetlandzkich. Jest to jedna z najmniejszych ras występujących obecnie kuców – ich niski wzrost jest wynikiem naturalnego procesu skarłowacenia. Na skutek działalności człowieka kuce szetlandzkie, występujące początkowo jedynie na Szetlandach, rozprzestrzeniły się w świecie. Rasa ta wywodzi się prawdopodobnie od prehistorycznych form kuca, które skarłowaciały w krańcowo surowych warunkach klimatycznych. Charakterystyczna dla kuców szetlandzkich jest ich wytrzymałość, długowieczność, upartość i łagodność.
Nikt dokładnie nie wie, jak i kiedy powstała ta rasa. Pierwsze znaleziska na Wyspach Szetlandzkich (Archipelag na Oceanie Atlantyckim, około 200km na północ od wybrzeży Wielkiej Brytanii) pochodzą z 500 roku p.n.e. Wiadomo, ze aż do dzisiaj rasa ta pozostała praktycznie nie zmieniona. Jedynie około 1000 lat temu mogli dojść do krzyżówki z nieistniejącym już kucem norweskim. W 1890 roku kucowi szetlandzkiemu założono w Anglii pierwszą księgę stadną. Od tamtej pory prowadzona jest hodowla w czystości rasy. W XIX wieku kuce szetlandzkie wykorzystywano do pracy w angielskich kopalniach, obecnie świetnie nadają się do małych bryczek i dziecięcej jazdy wierzchem.
Zgodnie z wzorcem rasowych, wysokość w kłębie dla kuców szetlandzkich standardowych wynosi maksymalnie do 107cm, przy czym miniaturowe kuce szetlandzkie osiągają wysokości maksymalnie do 86cm w kłębie. Głowa o prostym i suchym profilu, szyja jest mocna, łopatki długie, kłąb słabo zaznaczony. Kłoda (tułów) tych koni powinna być masywna z głęboką klatką piersiową. Zad silny i okrągły. Kończyny są krótkie, kopyta małe i twarde. Umaszczenie wszystkich rodzajów, oprócz tarantowatego. Kuce te odznaczają się bujną grzywą i ogonem, z obfitymi szczotkami pęcinowymi.
Miniaturowy Kuc Appaloosa występuje tylko w umaszczeniu tarantowatym. Jest to stosunkowo młoda rasa, księga stadna dla tych kuców jest prowadzona w Holandii.